- członkini
- ż I, DCWMs. \członkinini; lm D. \członkiniińforma ż. od członek (tylko w zn. 1)
Członkini Ligi Kobiet.
Słownik języka polskiego . 2013.
Członkini Ligi Kobiet.
Słownik języka polskiego . 2013.
członkini — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż III {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta będąca członkiem partii, organizacji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znana działaczka, aktywna członkini organizacji kobiecych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kanoniczka — ż III, CMs. kanoniczkaczce; lm D. kanoniczkaczek 1. «członkini zgromadzenia religijnego kobiet wiodących wspólne życie według ustalonej reguły; w lm nazwa tego zgromadzenia» 2. «członkini świeckiego stowarzyszenia religijnego kobiet obowiązanych… … Słownik języka polskiego
amazonka — I ż III, CMs. amazonkance; lm D. amazonkanek 1. Amazonka «w mitologii greckiej: członkini kobiecego społeczeństwa wojowniczek znad Morza Czarnego» Walka Amazonek z greckimi herosami. 2. «kobieta jadąca, jeżdżąca konno» 3. «damski strój do konnej… … Słownik języka polskiego
anglikanka — ż III, CMs. anglikankance; lm D. anglikankanek «wyznawczyni anglikanizmu, członkini kościoła anglikańskiego» … Słownik języka polskiego
arabka — ż III, CMs. arabkabce; lm D. arabkabek 1. Arabka «członkini jednego z plemion arabskich; mieszkanka jednego z państw arabskich» 2. «klacz z rasy arabskich koni czystej krwi» … Słownik języka polskiego
bernardynka — ż III, CMs. bernardynkance 1. blm «likier wyrabiany ze spirytusu rektyfikowanego, nalewu korzenno ziołowego, cukru i wody, o barwie zielonkawożółtej z lekką opalizacją» 2. lm D. bernardynkanek hist. «członkini żeńskiego zakonu reguły św. Bernarda … Słownik języka polskiego
cysterka — ż III, CMs. cysterkarce; lm D. cysterkarek «członkini zakonu żeńskiego reguły cystersów» … Słownik języka polskiego
diakonisa — ż IV, CMs. diakonisasie; lm D. diakonisais 1. «w kościele protestanckim: członkini świeckiego stowarzyszenia kobiet pracująca przez 5 lat jako nauczycielka lub pielęgniarka» 2. «we wczesnym chrześcijaństwie: kobieta niezamężna pomagająca w… … Słownik języka polskiego
druhna — ż IV, CMs. druhnanie; lm D. druhnahen 1. «młoda panna, zwykle rówieśnica panny młodej, towarzysząca jej do ślubu» Starsza druhna. 2. «członkini organizacji harcerskiej» Druhno drużynowa! … Słownik języka polskiego
faszystka — ż III, CMs., faszystkatce; lm D. faszystkatek «członkini organizacji faszystowskiej; zwolenniczka faszyzmu» … Słownik języka polskiego