- czupurnie
- \czupurnieejprzysłów. od czupurny
Odzywać się, odpowiadać czupurnie.
Kogut nastroszył się czupurnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
Odzywać się, odpowiadać czupurnie.
Kogut nastroszył się czupurnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
czupurnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., czupurnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. czupurny: Zachowywać się czupurnie. Spoglądać czupurnie. Kogut czupurnie nastroszył pióra. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czupurzyć się — ndk VIb, czupurzyć sięrzę się, czupurzyć sięrzysz się, czupurzyć sięurz się, czupurzyć sięrzył się «zachowywać się czupurnie; szukać zwady; srożyć się, stawiać się, rzucać się» Czupurzył się i kłócił. ‹ukr.› … Słownik języka polskiego