debilizm

debilizm
m IV, D. -u, Ms. \debilizmzmie, blm
«najlżejsza postać niedorozwoju umysłowego, przy którym (mimo braku zdolności do abstrakcyjnego myślenia) można uzyskać wykształcenie podstawowe (nauczyć się czytać, pisać i rachować) i wykonywać prostsze zawody»

Ktoś obciążony debilizmem.

Lekarz stwierdził debilizm.

‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • debilizm — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. debilizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} najlżejszy stopień upośledzenia umysłowego objawiający się trudnościami w logicznym rozumowaniu, pozwalający jednak na uzyskanie wykształcenia podstawowego,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • debil — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i || ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek ograniczony, niedorozwinięty umysłowo, cierpiący na debilizm {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”