defetysta

defetysta
m odm. jak ż IV, CMs. \defetystayście; lm M. \defetystayści, DB. \defetystatów
«człowiek szerzący defetyzm, ulegający defetyzmowi, nie mający wiary w powodzenie jakiejś sprawy»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • defetysta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. defetystayście; lm M. defetystayści {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek odznaczający się defetyzmem; pesymista {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”