- deifikacja
- ż I, DCMs. \deifikacjacji, blm«wyniesienie istot żywych lub rzeczy do godności bóstwa; ubóstwienie»
Deifikacja przyrody, słońca.
‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Deifikacja przyrody, słońca.
Słownik języka polskiego . 2013.
deifikacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} przypisywanie cech, właściwości boskich ludziom, zwierzętom, przedmiotom martwym, oddawanie im czci : {{/stl 7}}{{stl 10}}Deifikacja Nilu. Deifikacja słońca. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień