dekretować

dekretować
ndk IV, \dekretowaćtuję, \dekretowaćtujesz, \dekretowaćtuj, \dekretowaćował, \dekretowaćowany
1. «wydawać dekret, ustanawiać co dekretem»

Prezydent dekretował stan wyjątkowy.

2. «dokonywać dekretacji, zwłaszcza na dokumentach w księgowości (w zakresie sposobu zaksięgowania)»

Dekretować dokumenty finansowe.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • dekretować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dekretowaćtuję, dekretowaćtuje, dekretowaćany {{/stl 8}}– zadekretować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} regulować kwestie prawne za pomocą dekretu, wydawać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dekretowanie — n I rzecz. od dekretować …   Słownik języka polskiego

  • zadekretować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dekretować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”