- despekt
- m IV, D. -u, Ms. \despektkcie; lm M. -yprzestarz. «uchybienie komu, ubliżenie, afront, obraza»
Uważać co za despekt.
‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
despekt
Look at other dictionaries:
despekt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. despektkcie {{/stl 8}}{{stl 7}} postępek ubliżający komuś, uchybienie względem kogoś; afront, obraza, dyshonor : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego zachowanie względem mnie na przyjęciu uważam za despekt.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
despekt — de|spekt sb., en (foragt) … Dansk ordbog
dyshonor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dyshonororze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} coś, co stanowi ujmę dla honoru; obraza, despekt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kogoś spotyka dyshonor. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
