- desperować
- ndk IV, \desperowaćruję, \desperowaćrujesz, \desperowaćruj, \desperowaćowałprzestarz. «rozpaczać, tracić nadzieję; lamentować»
Desperować z powodu choroby dziecka.
Desperować po stracie męża.
‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
desperować
Look at other dictionaries:
desperować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, desperowaćruję, desperowaćruje {{/stl 8}}{{stl 7}} swoim zachowaniem ujawniać stan desperacji; rozpaczać, lamentować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tamten przestał krzyczeć, ale dalej desperował po cichu. Desperować po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płakać — ndk IX, płaczę, płaczesz, płacz, płakaćał 1. «wylewać, ronić łzy» Płakać cicho (po cichu), bezgłośnie, głośno. Płakać rozpaczliwie, żałośnie. Płakać jak dziecko. Płakać rzewnymi łzami. Płakać z bólu. Płakać z radości, ze szczęścia. Płakać z byle… … Słownik języka polskiego
rozpaczać — ndk I, rozpaczaćam, rozpaczaćasz, rozpaczaćają, rozpaczaćaj, rozpaczaćał «być pogrążonym w rozpaczy; desperować» Rozpaczać nad swoim, czyimś losem. Rozpaczać po stracie kogoś (czegoś). Rozpaczać z powodu swojej bezradności … Słownik języka polskiego
rozpaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpaczaćam, rozpaczaća, rozpaczaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} znajdować się w stanie rozpaczy; desperować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpaczać po śmierci kogoś bliskiego. Rozpaczać nad krzywdą dziecka, nad czyimś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
