- dewot
- m IV, DB. -a, Ms. \dewotocie; lm M. \dewotoci, DB. -ówrzad., → bigot
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
dewot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. dewotocie; lm M. dewotoci, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna nadgorliwy w wykonywaniu praktyk religijnych; pobożniś, bigot {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świętoszek — m III, DB. świętoszekszka, N. świętoszekszkiem; lm M. te świętoszekszki, ci świętoszekszkowie, DB. świętoszekszków «człowiek manifestujący swą pobożność, cnotliwość, skromność, często fałszywą; bigot, dewot» Obłudny świętoszek … Słownik języka polskiego
bigot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. bigotocie; lm M. bigotoci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, który z przesadną gorliwością stosuje się do nakazów religijnych; świętoszek, dewot, pobożniś {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień