dezawuować

dezawuować
ndk IV, \dezawuowaćwuuję, \dezawuowaćwuujesz, \dezawuowaćwuuj, \dezawuowaćował, \dezawuowaćowany
«nie uznawać czyjegoś prawa do jakichś działań, do występowania w czyimś imieniu; cofać aprobatę, kwestionować upoważnienie»

Dezawuować czyjeś publiczne wystąpienie.

‹fr.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • dezawuować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dezawuowaćwuuję, dezawuowaćwuuje, dezawuowaćany {{/stl 8}}– zdezawuować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} cofać swoje poparcie dla kogoś, kwestionować dane wcześniej upoważnienie w jakiejś sprawie, nie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dezawuowanie — n I rzecz. od dezawuować …   Słownik języka polskiego

  • zdezawuować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dezawuować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”