Pojedynkować się na białą broń, na pistolety.
Pojedynkować się o dziewczynę.
Pojedynkować się z kimś.
Słownik języka polskiego . 2013.
pojedynkować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, pojedynkować siękuję się, pojedynkować siękuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} bić się w pojedynku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obrażony młodzieniec zmuszony był pojedynkować się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ПОЕДИНОК — Слово поединок носит книжный отпечаток. Оно обозначает борьбу двух противников. Иногда употребляется и в переносном смысле применительно к спору, прениям, состязаниям, диспуту двух сторон, двух собеседников. Морфологический состав этого слова: по … История слов
udeptać — przestarz. Walczyć z kimś na udeptanej ziemi; wyzywać kogoś na udeptaną ziemię «pojedynkować się, walczyć z kimś, wyzywać kogoś na pojedynek»: Może to sekundanci, co przyszli, aby go wyzwać na udeptaną ziemię? K. Makuszyński, Szatan … Słownik frazeologiczny
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
pojedynkowanie — ↨ pojedynkowanie się n I rzecz. od pojedynkować (się) … Słownik języka polskiego
rąbać — ndk IX, rąbaćbię, rąbaćbiesz, rąb, rąbaćał, rąbaćany rąbnąć dk Va, rąbaćnę, rąbaćniesz, rąbaćnij, rąbaćnął, rąbaćnęła, rąbaćnęli, rąbaćnięty, rąbaćnąwszy 1. tylko ndk «rozdrabniać, rozłupywać coś na kawałki (np. drzewo, lód itp.) czymś ostrym;… … Słownik języka polskiego
strzelać — ndk I, strzelaćam, strzelaćasz, strzelaćają, strzelaćaj, strzelaćał, strzelaćany strzelić dk VIa, strzelaćlę, strzelaćlisz, strzel, strzelaćlił, strzelaćlony 1. «wypuszczać pocisk z broni palnej, strzałę z łuku itp.; o broni palnej: wyrzucać… … Słownik języka polskiego
udeptać — dk IX, udeptaćpczę (udeptaćpcę), udeptaćpczesz (udeptaćpcesz), udepcz, udeptaćał, udeptaćany udeptywać ndk VIIIa, udeptaćtuję, udeptaćtujesz, udeptaćtuj, udeptaćywał, udeptaćywany «depcząc, chodząc po czymś ubić, wyrównać, zrównać, wygładzić coś» … Słownik języka polskiego
bić się — I – pobić się {{/stl 13}}{{stl 7}} bić jeden drugiego nawzajem, szamotać się ze sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proszę pani, oni się biją! Pobili się o dziewczynę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}bić się II {{/stl 13}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rąbać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} w stylu książkowym: pojedynkować się, walczyć na szable, miecze itp. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
