- umiar
- m IV, D. -u, Ms. \umiararze, blm«brak przesady; powściągliwość, umiarkowanie»
Nie mieć umiaru w dowcipach, żartach.
Pić bez umiaru.
Bawić się z umiarem.
Słownik języka polskiego . 2013.
umiar
Look at other dictionaries:
umiar — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. umiararze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowanie miary w czymś; powściągliwość, umiarkowanie, wstrzemięźliwość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umiar w jedzeniu i piciu. Używać przyjemności bez umiaru. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opamiętanie — 1. Bez opamiętania a) «tracąc opanowanie, rozsądek, umiar»: Tuman kurzu zasłonił uciekających. Gnali bez opamiętania. H. Rudnicka, Uczniowie. b) «z bardzo dużym natężeniem»: (...) od kilku dni leje bez opamiętania. Roz bezp 2000. 2. Przyjść do… … Słownik frazeologiczny
dyskrecja — ż I, DCMs. dyskrecjacji, blm 1. «umiejętność milczenia w jakichś sprawach; dochowanie tajemnicy» Sprawa wymaga dyskrecji. Liczyć na czyjąś dyskrecję. 2. «delikatność, oględność, takt; niewdzieranie się do cudzych tajemnic; prostota, umiar»… … Słownik języka polskiego
miara — ż IV, CMs. mierze; lm D. miar 1. «wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju» Miary handlowe. Miara długości, objętości, powierzchni, ciężaru. Miary czasu. Układ, system miar. Wzorzec miary … Słownik języka polskiego
pomiarkować — dk IV, pomiarkowaćkuję, pomiarkowaćkujesz, pomiarkowaćkuj, pomiarkowaćował, pomiarkowaćowany 1. przestarz. «zorientować się w czymś, wywnioskować, ustalić coś na jakiejś podstawie» Pomiarkował, że za dużo powiedział. 2. przestarz. «sprowadzić coś … Słownik języka polskiego
pomiarkowanie — n I 1. rzecz. od pomiarkować. 2. przestarz. «umiejętność utrzymania czegoś we właściwych granicach, nienadużywanie czegoś; powściągliwość, umiar» Pomiarkowanie w jedzeniu i piciu. 3. daw. «rozeznanie, ocena, zdanie» Sprawa, na moje pomiarkowanie … Słownik języka polskiego
powściągliwość — ż V, DCMs. powściągliwośćści, blm «bycie powściągliwym, panowanie nad sobą; umiar, opanowanie» Powściągliwość w zachowaniu, w wypowiadaniu swoich sądów, zdań. Zachowywać się względem kogoś z powściągliwością … Słownik języka polskiego
skromność — ż V, DCMs. skromnośćści, blm 1. «powściągliwość, nieśmiałość w stosunku do osób odmiennej płci wyrażające się w zachowaniu, stroju itp.; brak zalotności, kokieterii» Skromność w zachowaniu. 2. «niewygórowane mniemanie o sobie, brak… … Słownik języka polskiego
środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… … Słownik języka polskiego
umiarkowanie — I n I, blm → umiar Zachować umiarkowanie w jedzeniu i piciu. II «w sposób umiarkowany, w miarę, nie za dużo; z umiarem, powściągliwie, miernie» Gleba umiarkowanie wilgotna. Opalać się umiarkowanie … Słownik języka polskiego
