Umęczyć kogoś gadaniną.
Umęczyć się sprzątaniem.
Słownik języka polskiego . 2013.
umęczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, umęczyćczę, umęczyćczy, umęczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} spowodować u kogoś wyczerpanie fizyczne albo psychiczne organizmu, przeciążyć, utrudzić, zmordować kogoś; udręczyć, znużyć kogoś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umęczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} spowodować wyczerpanie swojego organizmu nadmiernym wysiłkiem; odczuć u siebie moment osłabienia, zmęczenia w wyniku przeciążenia pracą fizyczną lub doznaniem psychicznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umęczyła się przygotowaniami do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
udręczyć — dk VIb, udręczyćczę, udręczyćczysz, udręcz, udręczyćczył, udręczyćczony rzad. udręczać ndk I, udręczyćam, udręczyćasz, udręczyćają, udręczyćaj, udręczyćał, udręczyćany «sprawić komuś cierpienie fizyczne lub moralne; dokuczyć, umęczyć» Udręczyć… … Słownik języka polskiego
u- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek tworzący pochodne czasowniki (i formy pokrewne), w których wnosi do znaczenia podstawowego następujące znaczenia:a) doprowadzenia czynności wyrażanej czasownikiem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
