- umiarkowanie
- In I, blm→ umiar
Zachować umiarkowanie w jedzeniu i piciu.
II«w sposób umiarkowany, w miarę, nie za dużo; z umiarem, powściągliwie, miernie»Gleba umiarkowanie wilgotna.
Opalać się umiarkowanie.
Słownik języka polskiego . 2013.
Zachować umiarkowanie w jedzeniu i piciu.
Gleba umiarkowanie wilgotna.
Opalać się umiarkowanie.
Słownik języka polskiego . 2013.
umiarkowanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowanie miary w czymś; umiar : {{/stl 7}}{{stl 10}}Korzystać z życia z umiarkowaniem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}umiarkowanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
andante — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm, rzad. I, Mc. andantencie muz. {{/stl 8}}{{stl 7}} utwór muzyczny albo część cyklicznego dzieła muzycznego wykonywane w umiarkowanie wolnym tempie {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}andante II… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
całkiem — Całkiem, całkiem «zwrot wyrażający umiarkowanie przychylną ocenę czegoś»: Interes rozkręcał się całkiem, całkiem. Ludziska walili drzwiami i oknami. GWr/12/04/2000. To (jest) całkiem inna para kaloszy zob. kalosz 2 … Słownik frazeologiczny
bielicowy — przym. od bielica ∆ geol. Gleba bielicowa «gleba krzemionkowa występująca w klimatach umiarkowanie chłodnych, powstająca w wyniku rozpuszczającej i ługującej działalności wód wsiąkowych, charakteryzująca się kwaśnym odczynem i małą zawartością… … Słownik języka polskiego
miara — ż IV, CMs. mierze; lm D. miar 1. «wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju» Miary handlowe. Miara długości, objętości, powierzchni, ciężaru. Miary czasu. Układ, system miar. Wzorzec miary … Słownik języka polskiego
powściągliwie — powściągliwieej «w sposób powściągliwy, opanowany; ze spokojem, umiarkowanie, rozważnie» Zachowywać się powściągliwie. Uśmiechać się powściągliwie. Wyrażać się o kimś powściągliwie. Wypowiadać powściągliwie swoje sądy … Słownik języka polskiego
środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… … Słownik języka polskiego
umiar — m IV, D. u, Ms. umiararze, blm «brak przesady; powściągliwość, umiarkowanie» Nie mieć umiaru w dowcipach, żartach. Pić bez umiaru. Bawić się z umiarem … Słownik języka polskiego
walc — m II, DB. a; lm M. e, D. ów «wirowy taniec towarzyski, w takcie 3/4, w tempie umiarkowanie szybkim; muzyka do tego tańca» Walc wiedeński. Walc z figurami. Tańczyć, grać walca. Prosić kogoś do walca. ∆ Walc angielski «odmiana walca, o… … Słownik języka polskiego
wstrzemięźliwie — wstrzemięźliwieej «w sposób wstrzemięźliwy, z umiarem; powściągliwie, umiarkowanie» Żyć wstrzemięźliwie. Zachowywać się wstrzemięźliwie … Słownik języka polskiego