wykroczyć

wykroczyć
dk VIb, \wykroczyćczę, \wykroczyćczysz, \wykroczyćkrocz, \wykroczyćczył - wykraczać ndk I, \wykroczyćam, \wykroczyćasz, \wykroczyćają, \wykroczyćaj, \wykroczyćał
1. «dopuścić się jakiegoś przewinienia, naruszyć obowiązujące przepisy, zasady, reguły»

Wykroczyć przeciwko prawu, obyczajom.

2. częściej ndk «wychodzić, posuwać się w czymś poza ustalone granice, nie zachowywać w czymś właściwej miary; przekraczać»

Wykraczać poza konwenanse.

Jego prace wykraczają poza obowiązki.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wykroczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wykraczać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wykraczać — → wykroczyć …   Słownik języka polskiego

  • obrazić — dk VIa, obrazićrażę, obrazićrazisz, obrazićraź, obrazićził, obrazićrażony obrażać ndk I, obrazićam, obrazićasz, obrazićają, obrazićaj, obrazićał, obrazićany 1. «wyrazić się o kimś, zachować się względem kogoś w sposób uchybiający jego godności;… …   Słownik języka polskiego

  • przeciw — «przyimek łączący się z rzeczownikami lub zaimkami w celowniku» a) «oznaczający relację między osobą lub przedmiotem a oponentem tej osoby lub przedmiotu» Wystąpić przeciw czyjemuś twierdzeniu. b) «oznaczający relację między faktem sprzecznym z… …   Słownik języka polskiego

  • przepis — m IV, D. u, Ms. przepissie; lm M. y 1. «wskazówka, zwykle pisana, określająca sposób wykonywania, robienia czegoś (zwłaszcza sposób przyrządzania jakiejś potrawy); recepta, zasada, prawidło, reguła» Przepis lekarski. Przepisy ortograficzne,… …   Słownik języka polskiego

  • wykroczenie — n I 1. rzecz. od wykroczyć. 2. lm D. wykroczenieczeń «czyn społecznie niebezpieczny, nie będący przestępstwem, zagrożony w Polsce karą aresztu lub ograniczenia wolności do trzech miesięcy, grzywny lub nagany; orzekany przez władze… …   Słownik języka polskiego

  • zapomnieć — dk VIIa, zapomniećnę, zapomniećnisz, zapomniećnij, zapomniećniał, zapomniećnieli, zapomniećniany zapominać ndk I, zapomniećam, zapomniećasz, zapomniećają, zapomniećaj, zapomniećał, zapomniećany 1. «nie zachować w pamięci, przestać pamiętać o kimś …   Słownik języka polskiego

  • zgrzeszyć — dk VIb, zgrzeszyćszę, zgrzeszyćszysz, zgrzeszyćzgrzesz, zgrzeszyćszył 1. «popełnić grzech, złamać zakazy religijne» Ciężko zgrzeszyć. 2. «wykroczyć przeciw komuś, czemuś, uchybić czemuś» Zgrzeszyć przeciwko przyjętej etykiecie. Zgrzeszyć brakiem… …   Słownik języka polskiego

  • przewinić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, przewinićnię, przewinićni, przewinićwiń {{/stl 8}}{{stl 7}} wykroczyć przeciw normom etycznym, zasadom społecznym itp.; wobec kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przewinić wobec rodziców, wychowawców. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wykraczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykraczaćam, wykraczaća, wykraczaćają {{/stl 8}}– wykroczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wykraczaćczę, wykraczaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dopuszczać się przewinienia,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”