wykroić

dk VIa, \wykroićkroję, \wykroićisz, \wykroićkrój, \wykroićił, \wykroićkrojony rzad. wykrajać dk IX, \wykroićkraję, \wykroićkrajesz, \wykroićkraj, \wykroićał, \wykroićany - wykrawać ndk I, \wykroićam, \wykroićasz, \wykroićają, \wykroićaj, \wykroićał, \wykroićany

«krojąc oddzielić coś od czegoś, wydzielić część z całości; także: tnąc, krojąc nadać czemuś określony kształt; wyciąć, wyrżnąć»

Wykroić kołnierz, rękawy.

Wykroić zgniłe części jabłka.

Wykroić pajaca z dykty.

Wykrawać ciastka foremkami.

◊ Nozdrza, oczy, usta, ładnie, brzydko wykrojone «nozdrza, oczy, usta o ładnym, brzydkim kształcie, zarysie»

przen.

Wykroić dla kogoś kilka godzin.

Wykroił trochę pieniędzy na wyjazd.

wykroić się rzad. «zostać wykrojonym, wyciętym»

Z reszty materiału wykroiły się dwa fartuszki.