- zatrzeć
- dk XI, \zatrzećtrę, \zatrzećtrzesz, \zatrzećtrzyj, \zatrzećtarł, \zatrzećtarty, \zatrzećtarłszy - zacierać ndk I, \zatrzećam, \zatrzećasz, \zatrzećają, \zatrzećaj, \zatrzećał, \zatrzećany1. «trąc uczynić coś niewidocznym, niewyraźnym, usunąć ślady czegoś na czymś, zamazać»
Zatrzeć napis na tablicy.
Zatarte ślady kół, stóp.
◊ Zacierać ręce «trzeć dłonią o dłoń z zimna albo na znak zadowolenia; okazywać zadowolenie, radość»przen.Mgła zatarła kontury domów.
2. «zatuszować coś, ukryć (pewne fakty, sprawy); złagodzić niemiłe wrażenie»Zatrzeć niezręczny postępek.
Próbował zatrzeć złe wrażenie.
∆ Zatrzeć ślady przestępstwa «usunąć dowody przestępstwa»3. «wypełnić czymś (np. szpachlówką, gipsem) szpary, nierówności na powierzchni czegoś; nasycić, powlec czymś powierzchnię czegoś»Zatrzeć gipsem dziury w ścianie.
zatrzeć się - zacierać się1. «stać się niewyraźnym, stracić ostrość, wyrazistość; zamazać się»Zatarły się zdobienia na filiżankach.
Napis na tablicy zatarł się po jakimś czasie zupełnie.
przen.Wspomnienia z dzieciństwa powoli się zacierały.
Zatarła się pamięć o czymś.
2. techn. «o maszynach i ich elementach: ulec zniszczeniu wskutek nadmiernego tarcia, spowodowanego złą eksploatacją, nieodpowiednim smarowaniem, przegrzaniem itp.»Zatarł się silnik samochodu.
Słownik języka polskiego . 2013.