zatrząść

zatrząść
dk XI, \zatrząśćtrzęsę, \zatrząśćtrzęsiesz, \zatrząśćtrząś a. \zatrząśćtrzęś, \zatrząśćtrząsł, \zatrząśćtrzęsła, \zatrząśćtrzęśli, \zatrząśćtrzęsiony, \zatrząśćtrząsłszy
«poruszyć szybko czymś albo kimś raz po raz, spowodować wstrząs (lub wstrząsy); potrząsnąć, wstrząsnąć»

Wiatr zatrząsł gałęziami.

Złapał za konar i mocno zatrząsł.

◊ Zatrząsł kimś gniew, zatrzęsła kimś złość, zatrzęsło kimś oburzenie «ktoś się bardzo rozgniewał, rozzłościł, oburzył (czasem do tego stopnia, że zadrżał, zadygotał)»
zatrząść się «ulec wstrząsowi (lub wstrząsom), zacząć się trząść; zadrgać, zadrżeć»

Dom się zatrząsł od wybuchu bomby.

Samochód zatrząsł się na nierównej drodze.

◊ Budynek, mury, okna, ściany itp. zatrzęsły się od braw, oklasków, okrzyków, śmiechu «rozległy się huczne brawa, oklaski, głośne okrzyki; rozległ się gromki śmiech»
◊ Miasto, biuro itp. zatrzęsło się od nowin, plotek, wiadomości, wieści «w mieście, w biurze zaczęły krążyć, kursować wyolbrzymione nowiny, wiadomości, wieści, nieustające plotki»
◊ Zatrząść się z gniewu, z oburzenia, ze złości itp. «bardzo się rozgniewać, oburzyć, rozzłościć»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zatrząść (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}trząść (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 8}}{coś, gdzieś} {{/stl 8}}{{stl 7}}trzęsie się [zatrzęsło się] od plotek {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zatrząść się — Coś, gdzieś zatrzęsło się od plotek zob. plotka. Zatrząść się w posadach zob. posada …   Słownik frazeologiczny

  • trząść się – zatrząść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poddawać się drganiom, ruchom szarpania; drgać, drżeć; o częściach ciała, głosie: podrygiwać, wibrować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ręce trzęsły się ze strachu. Trząść się z zimna.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posada — Chwiać się, drżeć, dygotać, trząść się, zachwiać się, zadrżeć, zadygotać, zatrząść się w posadach a) «o budynkach, ziemi itp.: być gwałtownie, silnie wstrząsanym»: Od dołu budynku rozlega się kilka potężnych wybuchów. Mury drżą w posadach. CKM… …   Słownik frazeologiczny

  • zadrgać — dk I, zadrgaćdrga, zadrgaćają, zadrgaćał 1. «drgnąć kilkakrotnie; zadrżeć, zatrząść się; o świetle, blasku, powietrzu itp.: ukazać się w ruchu, zamigotać» Usta komuś zadrgały. Zadrgały nozdrza konia. Powietrze zadrgało od eksplozji. Płomień… …   Słownik języka polskiego

  • zadrżeć — dk VIIb, zadrżećdrżę, zadrżećdrżysz, zadrżećdrżyj, zadrżećdrżał, zadrżećdrżeli 1. «wstrząsnąć się od dreszczu; zadygotać, zatrząść się; o świetle, blasku: zamigotać» Zadrżeć jak w febrze. Zadrżeć na całym ciele. Zadrżeć z zimna, z gniewu, ze… …   Słownik języka polskiego

  • zadygotać — dk IX, zadygotaćoczę (zadygotaćocę), zadygotaćoczesz (zadygotaćocesz), zadygotaćocz, zadygotaćał «zadrżeć, zatrząść się; ulec dygotaniu, drganiu» Zadygotać z zimna, z przerażenia, ze strachu. Nogi komuś zadygotały. Dom zadygotał od wstrząsów …   Słownik języka polskiego

  • zatargać — dk I, zatargaćam, zatargaćasz, zatargaćają, zatargaćaj, zatargaćał, zatargaćany 1. pot. «gwałtownie pociągnąć, mocno szarpnąć czymś; targnąć, zatrząść» Chwycił go za ucho i zatargał. Wiatr zatargał gałęziami drzew. przen. Zatargał nim gniew. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • zatelepać — dk IX, zatelepaćpię, zatelepaćpiesz, zatelepaćlep, zatelepaćał pot. «zatrząść, zachybotać, zastukać» Wóz zatelepał na wyboistej drodze. Zatelepało kimś z zimna, ze złości. zatelepać się 1. pot. «zachwiać się, zachybotać się» 2. pot. «idąc wolno,… …   Słownik języka polskiego

  • zatrzęsienie — n I 1. rzecz. od zatrząść. 2. pot. «mnóstwo, mrowie, chmara; wiele, dużo» Towarów na straganach było zatrzęsienie. Ludzi na rynku zatrzęsienie …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”