- zatrzepotać
- dk IX, \zatrzepotaćoczę (\zatrzepotaćocę), \zatrzepotaćoczesz (\zatrzepotaćocesz), \zatrzepotaćocz, \zatrzepotaćał1. «poruszyć czymś szybko, raz po raz, często wywołując tym ruchem szelest, szmer, łopot; zamachać, pomachać»
Zatrzepotać chorągiewką.
Mewy zatrzepotały skrzydłami.
2. «o chorągwiach, skrzydłach itp.: poruszyć się szybko, raz po raz, często wywołując tym ruchem szelest, szmer, łopot; załopotać»Flagi zatrzepotały na wietrze.
Zatrzepotały skrzydła ptaków.
przen.Serce zatrzepotało komuś w piersi.
zatrzepotać się1. to samo, co zatrzepotać w zn. 2Żagiel zatrzepotał się na wietrze.
2. «wykonać kilka, wiele szybkich, niespokojnych ruchów, zacząć się trzepotać, rzucać, miotać; o ptaku: poruszyć kilka razy skrzydłami»Ptak zatrzepotał się w klatce.
Słownik języka polskiego . 2013.