- dielektryk
- m III, D. -u, N. \dielektrykkiem; lm M. -ielektr. «ciało bardzo słabo przewodzące prąd elektryczny, zły przewodnik elektryczności»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
dielektryk — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. di elektryk] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, elektr. {{/stl 8}}{{stl 7}} materiał praktycznie nieprzewodzący prądu elektrycznego; zły przewodnik, np. guma {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień