diereza

diereza
ż IV, CMs. \dierezazie; lm D. \dierezaez
1. jęz. «znak graficzny w postaci poziomego dwukropka nad drugą samogłoską dyftongu, sygnalizujący oddzielne wymawianie każdej samogłoski»
2. lit. «w metryce klasycznej: zbieżność granicy stopy z granicą wyrazu, także - wewnętrzny dział metryczny w dłuższych wierszach: iloczasowym i akcentowanym»
‹gr.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • diereză — DIERÉZĂ, diereze, s.f. Disocierea în pronunţare a unui diftong în elementele lui componente. [pr.: di e ] – Din fr. diérèse, lat. diaeresis. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  dieréză s. f. (sil. di e ), g. d. art. dierézei; pl …   Dicționar Român

  • dieréza — e ž (ẹ̑) lit. odmor v verzu na koncu stopice, razloka …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • rázloka — e ž (á) lit. odmor v verzu na koncu stopice; diereza …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”