dipis

m IV, DB. -a, Ms. \dipissie; lm M. -i, DB. -ów

pot. «osoba, która wywieziona na przymusowe roboty przez hitlerowskie Niemcy (głównie z Europy Wschodniej) nie wróciła do kraju po zakończeniu II wojny światowej i korzystała z opieki organizacji międzynarodowych (umieszczona w specjalnych obozach dla przesiedleńców)»

‹skrót. ang.›