dłuto

dłuto
n III, Ms. dłucie; lm D. dłut
«narzędzie stalowe w kształcie sztabki zakończonej z jednej strony ostrzem a z drugiej uchwytem trzymanym bezpośrednio ręką, używane do ręcznego przecinania, wykonywania wszelkiego rodzaju zagłębień i otworów (w drewnie, kamieniu itp.), do wygładzania powierzchni lub do rzeźbienia»

Dłuto ciesielskie, kamieniarskie, rzeźbiarskie, stolarskie, ślusarskie.

Dłuto cienkie, płaskie, kątowe, klinowe, półksiężycowe.

∆ Dłuto maszynowe «narzędzie dłutarki wycinające w drewnie wgłębienia i otwory o przekroju prostokątnym»
◊ Coś jest czyjegoś dłuta a. wychodzi spod czyjegoś dłuta «o pomniku, posągu, rzeźbie itp.: być wykonanym przez danego artystę rzeźbiarza; być czyjejś roboty»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • dłuto — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. dłucie {{/stl 8}}{{stl 7}} narzędzie z rączką i długim stalowym ostrzem służące do ręcznej obróbki (np. przecinania, żłobienia rowków, kruszenia) drewna, kamienia i innych materiałów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dłuto… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Габданк (герб) — Герб Габданк (также Абданк (польск. Abdank))  польский дворянский герб, впервые упоминаемый в 1228 и включающий 434 рода, некоторые из которых включены в Общий гербовник дворянских родов Российской империи. Описание герба Состоит из двух… …   Википедия

  • Абданк — Герб Абданк Герб Габданк (также Абданк(польск. Abdank)) польский дворянский герб, впервые упоминаемый в 1228 и включающий 434 рода, некоторые из которых включены в Общий гербовник дворянских родов Российской империи. Описание герба Состоит из… …   Википедия

  • Абданк (герб) — Абданк …   Википедия

  • brzeźniak — I m III, D. u, N. brzeźniakkiem; lm M. i «zagajnik brzozowy, zarośla z młodych brzóz» II m III, D. a, N. brzeźniakkiem; lm M. i techn. «płaskie dłuto kamieniarskie do obróbki krawędzi miękkich gatunków kamieni» …   Słownik języka polskiego

  • dłutko — n II, N. dłutkokiem; lm D. dłutkotek «małe dłuto» Dłutka snycerskie …   Słownik języka polskiego

  • gradzina — I ż IV, CMs. gradzinanie; lm D. gradzinain «kulka gradowa, bryłka gradu» Gradziny dochodziły do wielkości kurzego jaja. II ż IV, CMs. gradzinanie; lm D. gradzinain techn. «dłuto kamieniarskie o płaskim ząbkowanym ostrzu, służące do obrabiania… …   Słownik języka polskiego

  • grot — I m IV, D. u, Ms. grocie; lm M. y 1. «ostre zakończenie (ostrze) różnych rodzajów broni drzewcowej: włóczni, kopii, dzidy, lancy oraz strzały; także cała strzała» Ostry, stalowy grot. 2. łow. «zakończenie odnogi poroża kozła sarny skierowane ku… …   Słownik języka polskiego

  • pobić — dk Xa, pobićbiję, pobićbijesz, pobićbij, pobićbił, pobićbity pobijać ndk I, pobićam, pobićasz, pobićają, pobićaj, pobićał, pobićany 1. «bijąc, uderzając w coś wtłoczyć, wcisnąć, wepchnąć głębiej uderzany przedmiot» Pobić czop, gwóźdź, klin, kołek …   Słownik języka polskiego

  • rzeźbiarski — rzeźbiarskiscy «odnoszący się do rzeźbiarza, rzeźbienia, rzeźbiarstwa» Pracownia rzeźbiarska. Sztuka rzeźbiarska. Prace, wyroby rzeźbiarskie. Tworzywo rzeźbiarskie. Plenery rzeźbiarskie. Arcydzieło rzeźbiarskie. Dłuto, narzędzie rzeźbiarskie …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”