dłuto — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. dłucie {{/stl 8}}{{stl 7}} narzędzie z rączką i długim stalowym ostrzem służące do ręcznej obróbki (np. przecinania, żłobienia rowków, kruszenia) drewna, kamienia i innych materiałów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dłuto… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Габданк (герб) — Герб Габданк (также Абданк (польск. Abdank)) польский дворянский герб, впервые упоминаемый в 1228 и включающий 434 рода, некоторые из которых включены в Общий гербовник дворянских родов Российской империи. Описание герба Состоит из двух… … Википедия
Абданк — Герб Абданк Герб Габданк (также Абданк(польск. Abdank)) польский дворянский герб, впервые упоминаемый в 1228 и включающий 434 рода, некоторые из которых включены в Общий гербовник дворянских родов Российской империи. Описание герба Состоит из… … Википедия
Абданк (герб) — Абданк … Википедия
brzeźniak — I m III, D. u, N. brzeźniakkiem; lm M. i «zagajnik brzozowy, zarośla z młodych brzóz» II m III, D. a, N. brzeźniakkiem; lm M. i techn. «płaskie dłuto kamieniarskie do obróbki krawędzi miękkich gatunków kamieni» … Słownik języka polskiego
dłutko — n II, N. dłutkokiem; lm D. dłutkotek «małe dłuto» Dłutka snycerskie … Słownik języka polskiego
gradzina — I ż IV, CMs. gradzinanie; lm D. gradzinain «kulka gradowa, bryłka gradu» Gradziny dochodziły do wielkości kurzego jaja. II ż IV, CMs. gradzinanie; lm D. gradzinain techn. «dłuto kamieniarskie o płaskim ząbkowanym ostrzu, służące do obrabiania… … Słownik języka polskiego
grot — I m IV, D. u, Ms. grocie; lm M. y 1. «ostre zakończenie (ostrze) różnych rodzajów broni drzewcowej: włóczni, kopii, dzidy, lancy oraz strzały; także cała strzała» Ostry, stalowy grot. 2. łow. «zakończenie odnogi poroża kozła sarny skierowane ku… … Słownik języka polskiego
pobić — dk Xa, pobićbiję, pobićbijesz, pobićbij, pobićbił, pobićbity pobijać ndk I, pobićam, pobićasz, pobićają, pobićaj, pobićał, pobićany 1. «bijąc, uderzając w coś wtłoczyć, wcisnąć, wepchnąć głębiej uderzany przedmiot» Pobić czop, gwóźdź, klin, kołek … Słownik języka polskiego
rzeźbiarski — rzeźbiarskiscy «odnoszący się do rzeźbiarza, rzeźbienia, rzeźbiarstwa» Pracownia rzeźbiarska. Sztuka rzeźbiarska. Prace, wyroby rzeźbiarskie. Tworzywo rzeźbiarskie. Plenery rzeźbiarskie. Arcydzieło rzeźbiarskie. Dłuto, narzędzie rzeźbiarskie … Słownik języka polskiego
