- dobro
- n III, Ms. \dobrobru (\dobrobrze); lm D. dóbr1. blm«to, co jest oceniane jako pomyślne, pożyteczne, wartościowe; ideał moralny»
Poczucie dobra i zła.
Wyświadczyć komuś dobro.
Czynienie dobra.
2. blm«skłonność do czynienia dobrze; łagodność, życzliwość»Dobro serca, charakteru.
Potrzeba dobra.
3. zwykle w lm «wszelkie środki, wartości potrzebne dla rozwoju człowieka, sprzyjające temu rozwojowi»Dobra doczesne.
Dobra inwestycyjne, konsumpcyjne.
∆ Dobra ekonomiczne «produkty lub usługi uzyskane dzięki nakładom pracy, służące do zaspokajania potrzeb ludzkich»∆ Dobra kulturalne «wartości, osiągnięcia kulturalne»4. blm«interes, pomyślność, szczęście; pożytek, korzyść»Dobro ogółu.
Dobro społeczne.
Robić coś dla własnego dobra.
Mieć na uwadze czyjeś dobro.
Widzieć cel życia w dobru rodziny.
◊ Zapisać, policzyć na czyjeś dobro «zapisać, policzyć na czyjeś konto, na czyjąś korzyść»5. tylko w lm «duży majątek ziemski, posiadłość ziemska»Dobra królewskie, szlacheckie, rycerskie, kościelne.
Dobra dziedziczne.
Wyzuć, wywłaszczyć kogoś z dóbr, wywłaszczyć dobra.
Zapisać, przekazać komuś dobra.
∆ hist. Dobra czynszowe «dobra, z których użytkownik płacił czynsz»∆ Dobra lenne «dobra wieczyste po mieczu (w linii męskiej)»∆ Dobra oprawne «dobra dziedziczone przez żonę na mocy zapisu»∆ Egzekucja dóbr «konfiskata majątków magnackich, przeprowadzana z powodu niezapłacenia należności skarbowych lub innych długów»
Słownik języka polskiego . 2013.