Dodrzeć buty, ubranie.
Mocna tkanina nie mogła się dodrzeć.
Buty wreszcie się dodarły.
Słownik języka polskiego . 2013.
dodrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. dodzierać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dodzierać się – dodrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} niszczyć się, drzeć się podczas używania, zwykle noszenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Buty są w fatalnym stanie, zupełnie się dodarły. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dodzierać — → dodrzeć … Słownik języka polskiego
dodzierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dodzieraćam, dodzieraća, dodzieraćają, dodzieraćany {{/stl 8}}– dodrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, dodzieraćdrę, dodzieraćdrze, dodzieraćdrzyj, dodzieraćdarł, dodzieraćdarli, dodzieraćdarty {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dochodzić — ndk VIa, dochodzićdzę, dochodzićdzisz, dochodzićchodź, dochodzićdził 1. forma ndk czas. dojść (p.) 2. dk «chodząc, uczęszczając gdzie dotrwać do końca» Dochodził do końca roku szkolnego i przeniósł się do innego liceum. ◊ Dochodzić w ubraniu,… … Słownik języka polskiego
donosić — dk VIa, donosićnoszę, donosićsisz, donosićnoś, donosićsił, donosićnoszony donaszać ndk I, donosićam, donosićasz, donosićają, donosićaj, donosićał, donosićany 1. «nosząc zniszczyć, zużyć ostatecznie; dodrzeć, doniszczyć» Donaszać stare sukienki,… … Słownik języka polskiego
