dodusić

dodusić
dk VIa, \dodusićduszę, \dodusićsisz, \dodusićduś, \dodusićsił, \dodusićduszony - doduszać ndk I, \dodusićam, \dodusićasz, \dodusićają, \dodusićaj, \dodusićał, \dodusićany
1. «doprowadzić duszenie do końca, dusić do skutku, zadać śmierć przez duszenie, zadusić»
przen. «zamęczyć, zmóc, zniszczyć»

Bieda dodusiła kogoś.

2. «wykonać do końca czynność duszenia (gotowania) mięsa, jarzyn itp.»

Dodusić cielęcinę do miękkości.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • doduszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, doduszaćam, doduszaća, doduszaćają, doduszaćany {{/stl 8}}– dodusić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, doduszaćduszę, doduszaćsi, doduszaćduś, doduszaćduszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”