Dokuczliwe dzieci.
Dokuczliwi sąsiedzi.
Ktoś staje się bardziej dokuczliwy, coraz to dokuczliwszy.
Dokuczliwy mróz, wiatr.
Ból stawał się dokuczliwszy.
Słownik języka polskiego . 2013.
dokuczliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dokuczliwywi, dokuczliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokuczający często i chętnie; lubiący dokuczać innym; nieznośny, złośliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dokuczliwe stworzenie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ziąb — m IV, D. u, Ms. ziąbbie, blm «przejmujące zimno, dokuczliwy chłód» Dokuczliwy, przejmujący, okropny ziąb. Nie wychodź w taki ziąb. Od ziemi ciągnęło ziąbem. Ziąb przenika przez ubranie. ◊ Ziąb chodzi, przechodzi, przebiega komuś po kościach, po… … Słownik języka polskiego
nieznośny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieznośnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} trudny do zniesienia, wytrzymania; dotkliwy, przykry, dokuczliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieznośny gwar, wiatr, ból, głód. Nieznośne zimno … Langenscheidt Polski wyjaśnień
charakterek — m III, D. charakterekrku, N. charakterekrkiem; lm M. charakterekrki iron. «przykry, dokuczliwy charakter; zespół niemiłych cech psychicznych; osoba o takim charakterze» Ależ charakterek! … Słownik języka polskiego
chlapać — ndk IX, chlapaćpię, chlapaćpiesz, chlap, chlapaćał, chlapaćany chlapnąć dk Va, chlapaćnę, chlapaćniesz, chlapaćnij, chlapaćnął, chlapaćnęła, chlapaćnęli, chlapaćnięty, chlapaćnąwszy 1. «uderzać o wodę, o błoto, o coś mokrego; wylewać płyn… … Słownik języka polskiego
chłód — m IV, D. chłodu, Ms. chłodzie; lm M. chłody «dość niska temperatura powietrza; umiarkowane zimno» Dokuczliwy, ostry, przejmujący, przenikliwy, rześki, wilgotny chłód. Jesienne chłody. Nocny chłód. Powiew chłodu. Uczuć chłód. Drżeć z chłodu.… … Słownik języka polskiego
ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… … Słownik języka polskiego
diabelstwo — n III, Ms. diabelstwowie; lm D. diabelstwoelstw 1. «cechy przypisywane diabłu: zło, złośliwość, itp.» 2. pot. «coś złośliwego, denerwującego, niebezpiecznego; rzadko: ktoś złośliwy, dokuczliwy, niebezpieczny itp.» Jeszcze to diabelstwo wybuchnie … Słownik języka polskiego
dokuczliwie — dokuczliwieej przysłów. od dokuczliwy a) w zn. 1: Zachowywać się dokuczliwie. b) w zn. 2: Komary tną dokuczliwie. Ząb boli coraz dokuczliwiej … Słownik języka polskiego
dolegliwy — «sprawiający ból, cierpienie; trudny do zniesienia; o bólu, cierpieniu itp.: dolegający, dokuczliwy, bolesny» Dolegliwy ból zębów, głowy … Słownik języka polskiego
