- dominanta
- ż IV, CMs. \dominantancie; lm D. \dominantaant1. «główny motyw, zasadnicza cecha czegokolwiek, element wybijający się, panujący»
Dominanta ideologiczna utworu.
Barwy żółta i brązowa były dominantą kolorystyczną jesiennego krajobrazu.
Dominantą architektoniczną osiedla są wieżowce.
∆ jęz. Krystalizacja dominanty «tworzenie się w wyrazie wielofunkcyjnym pod względem znaczeniowym skrystalizowanych ośrodków znaczeniowych»2. «w statystyce: ta wartość cechy, która w danej próbie występuje najczęściej; także: najbardziej prawdopodobna wartość zmiennej losowej»3. biol. «gatunek przeważający ilościowo nad innymi gatunkami w danym zespole organizmów żywych»4. fiz. «dominująca długość fali danej barwy określająca odcień tej barwy»∆ fot. Dominanta barwna «niepożądany odcień barwny obrazu na odbitce lub przezroczu przy fotografii barwnej, wywołany wadliwością błony, niewłaściwym naświetleniem»5. muz. «w tonach psalmowych najdłużej utrzymujący się dźwięk, na którym recytowany jest tekst»6. muz. «w systemie modalnym piąty dźwięk skali autentycznej lub czwarty plagalnej»∆ Dominanta górna «piąty dźwięk skali durowej lub molowej, akord na nim zbudowany»∆ Dominanta dolna «czwarty dźwięk skali durowej lub molowej, akord na nim zbudowany; subdominanta»‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.