- domówić
- dk VIa, \domówićwię, \domówićwisz, \domówićmów, \domówićwił, \domówićwiony - domawiać ndk I, \domówićam, \domówićasz, \domówićają, \domówićaj, \domówićał, \domówićany1. «powiedzieć do końca to, co się zamierzało; dopowiedzieć»
Nie zdążył domówić wszystkiego.
2. przestarz. «powiedzieć coś złośliwego; przymówić, przygadać»Domawiać komu złośliwie na temat jego wyglądu, jego spraw osobistych.
domówić się - domawiać się «przymówić się o co, zręcznie dopomnieć się o coś, napomknąć o swym żądaniu, o czyjejś obietnicy, czyimś zobowiązaniu»Domówić się sprytnie o ładny prezent.
Słownik języka polskiego . 2013.