donieść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}donosić II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}donieść II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vc, donieśćniosę, donieśćniesie, donieśćnieś, donieśćniósł, donieśćniosła, donieśćnieśli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
donieść się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}donosić się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
donosić się – donieść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o docieraniu do odbiorców odgłosów, dźwięków lub wiadomości: dochodzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Informacja o strajku doniosła się do dyrektora bardzo szybko. Znad rzeki donosił się śpiew harcerzy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doniesienie — n I 1. rzecz. od donieść. 2. lm D. doniesieniesień «to, co doniesiono, zakomunikowano» a) zwykle w lm «wiadomości, zawiadomienia» Wyczerpujące, szczegółowe doniesienia. Doniesienia prasowe o przebiegu walk. Doniesienia ze sportu. b) «oskarżenie,… … Słownik języka polskiego
donosić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}donaszać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}donosić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, donosićnoszę, donosićsi, donosićnoś, donosićnoszony {{/stl 8}}– donieść {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
dodźwigać — dk I, dodźwigaćam, dodźwigaćasz, dodźwigaćają, dodźwigaćaj, dodźwigaćał, dodźwigaćany «donieść z trudem na wyznaczone miejsce coś dużego, ciężkiego» Ledwie to dodźwigałem … Słownik języka polskiego
donosić — dk VIa, donosićnoszę, donosićsisz, donosićnoś, donosićsił, donosićnoszony donaszać ndk I, donosićam, donosićasz, donosićają, donosićaj, donosićał, donosićany 1. «nosząc zniszczyć, zużyć ostatecznie; dodrzeć, doniszczyć» Donaszać stare sukienki,… … Słownik języka polskiego
dowlec — dk XI, dowlecwlokę, dowlecwleczesz, dowlecwlecz, dowlecwlókł, dowlecwlokła, dowlecwlekli «wlokąc donieść, dostarczyć do określonego miejsca» Z trudem dowlokła ciężki toboł do domu. dowlec się «z trudem, wolno dojść, doczołgać się, dojechać do… … Słownik języka polskiego
poskarżyć — dk VIb, poskarżyćżę, poskarżyćżysz, poskarżyćskarż, poskarżyćżył to samo, co poskarżyć się w zn. 1 Poskarżyć na kogoś. poskarżyć się 1. «donieść o kimś coś złego, obwinić kogoś przed kimś o coś» Poskarżyć się ojcu na brata. Poskarżyła się… … Słownik języka polskiego
