- doprosić
- dk VIa, \doprosićproszę, \doprosićsisz, \doprosićproś, \doprosićsił, \doprosićproszony - dopraszać ndk I, \doprosićam, \doprosićasz, \doprosićają, \doprosićaj, \doprosićał, \doprosićany«zaprosić kogoś dodatkowo»
Trzeba doprosić jeszcze parę osób.
doprosić się - dopraszać się «osiągnąć, uzyskać coś po długich, usilnych prośbach, staraniach»Z trudem doprosić się o ciszę, spokój, o urlop.
Nie móc się niczego doprosić w administracji domu.
◊ przestarz. Dopraszam się łaski «zwrot grzecznościowy, używany dawniej przy zwracaniu się do kogoś wyżej postawionego w hierarchii społecznej»
Słownik języka polskiego . 2013.