dostrzec

dostrzec
dk XI, \dostrzecstrzegę, \dostrzecstrzeżesz, \dostrzecstrzeż, \dostrzecstrzegł, \dostrzecstrzeżony, \dostrzecstrzegłszy - dostrzegać ndk I, \dostrzecam, \dostrzecasz, \dostrzecają, \dostrzecaj, \dostrzecał, \dostrzecany
«zobaczyć coś albo kogoś, zobaczywszy zauważyć; dojrzeć, spostrzec»

Dostrzec kołującego jastrzębia.

Dostrzec łzy w czyichś oczach.

Dostrzec skradającego się złodzieja.

przen. «zwrócić na coś uwagę, uświadomić sobie istnienie czegoś»

Dostrzec błąd w czyimś rozumowaniu.

Dostrzec czyjeś dobre intencje.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • rozróżnić — dk VIa, rozróżnićnię, rozróżnićnisz, rozróżnićnij, rozróżnićnił, rozróżnićniony rozróżniać ndk I, rozróżnićam, rozróżnićasz, rozróżnićają, rozróżnićaj, rozróżnićał, rozróżnićany 1. «stwierdzić, dostrzec różnicę między kim a kim lub między czym a… …   Słownik języka polskiego

  • cień — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. cienia; lm D. cieni || cieniów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciemne odbicie nieprzezroczystego obiektu oświetlonego z jednej strony, utworzone przez padające promienie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dostrzegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dostrzegaćam, dostrzegaća, dostrzegaćają, dostrzegaćany {{/stl 8}}– dostrzec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, dostrzegaćstrzegę, dostrzegaćstrzeże, dostrzegaćstrzeż, dostrzegaćstrzegł, dostrzegaćstrzegli,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • moneta — 1. Brać, wziąć, przyjąć coś za dobrą monetę «traktować, potraktować czyjeś słowa, zamiary serio, nie dostrzegając lub nie chcąc dostrzec fałszu, ironii, podstępu»: Polscy dyplomaci i sztabowcy wzięli angielskie i francuskie obietnice za dobrą… …   Słownik frazeologiczny

  • przedmiot — Traktować, potraktować kogoś jak przedmiot «lekceważyć, zlekceważyć kogoś, nie liczyć się z czyimś zdaniem, z czyimiś uczuciami, nie dostrzegać, nie dostrzec w kimś uczuć, ignorować, zignorować kogoś»: Lekarz więzienny bada rzadko, lub nie bada… …   Słownik frazeologiczny

  • przejrzeć — na oczy «dostrzec swą dotychczasową niewiedzę, uprzytomnić sobie swój błąd, zrozumieć coś, ocknąć się z czegoś»: (...) też się zakochałem w tej... babie! Na szczęście, prędko się odkochałem i przejrzałem na oczy... Zobaczyłem jej wady... Sztuczki …   Słownik frazeologiczny

  • szczęście — 1. pot. Garbate, zezowate szczęście «brak szczęścia, pech»: Ot garbate szczęście! Musiał dostrzec wypchane kieszenie. – Ja go znam – włącza się Beda. Struczak pies na forsę. B. Ejbich, Niebo. 2. Mieć szczęście «uniknąć czegoś, co stanowiło… …   Słownik frazeologiczny

  • zwrócić — uwagę na kogoś, na coś a) «zauważyć, dostrzec kogoś, coś, zainteresować się kimś, czymś»: Jak jesteś z Polski, to dla nich oznacza, że wiesz mniej, twoja opinia się mniej liczy. Jak Anglik wypowiada banalną ocenę, to jest OK. Polak musi coś… …   Słownik frazeologiczny

  • zwracać — Zwrócić uwagę na kogoś, na coś a) «zauważyć, dostrzec kogoś, coś, zainteresować się kimś, czymś»: Jak jesteś z Polski, to dla nich oznacza, że wiesz mniej, twoja opinia się mniej liczy. Jak Anglik wypowiada banalną ocenę, to jest OK. Polak musi… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”