dotłuc

dk XI, \dotłuctłukę, \dotłuctłuczesz, \dotłuctłucz, \dotłuctłukł, \dotłuctłukli, \dotłuctłuczony, \dotłuctłukłszy

rzad.

a) «dokończyć tłuczenia, rozkruszania»

Dotłuc kamień, żużel na kruszywo.

b) «jeszcze więcej utłuc, dodać do utłuczonego»

Dotłuc kartofli dla świń.

dotłuc się

1. «o przedmiotach tłukących się; być stłuczonym do reszty»

Dotłukły się ostatnie kryształowe szklanki.

2. pot. «z trudem dojść, dojechać dokądś, po uciążliwej podróży dobić do celu»

Dotłuc się do domu, do schroniska.