Dowcipny człowiek.
Dowcipna rozmowa.
Dowcipny wiersz.
Słownik języka polskiego . 2013.
dowcipny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dowcipnyni, dowcipnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który dostrzega śmieszność i zabawnie ją przedstawia; lubiący żartować, rozśmieszać innych : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cięty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, cięci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umiejący wypowiadać się w sposób celny, dowcipny, ośmieszający kogoś lub coś; o wypowiedzi, twórczości itp.: dowcipny, ostry, zjadliwy : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Magdalena Samozwaniec — née Kossak (Krakow, 26 July 1894 – 20 October 1972, Warsaw) was a Polish writer. The Kossak family is known for many artists including her father Wojciech Kossak, her brother Jerzy and sister Maria. Stories by Magdalena Samozwaniec Na ustach… … Wikipedia
pióro — 1. Chwycić za pióro; jąć się pióra; sięgnąć po pióro «zacząć pisać, zostać pisarzem»: Po przeczytaniu felietonu Kingi Dunin „Dzieci nie trzeba kochać” (...) chwyciłam za pióro. WO 07/10/2000. (...) w połowie XIII w. (...) pewien mnich z klasztoru … Słownik frazeologiczny
szermierka — słowna «błyskotliwa wymiana słów, poglądów; dyskusja, polemika»: Maciek był dowcipny i pisał przezabawne limeryki, które nieraz powtarzaliśmy sobie i cytowali, gdy nadarzyła się ku temu sposobność. (...) niełatwo było konkurować z nim w… … Słownik frazeologiczny
aforyzm — m IV, D. u, Ms. aforyzmzmie, lm M. y «zwięzłe zdanie, błyskotliwie sformułowane, zawierające jakąś myśl filozoficzną, moralną, regułę życiową itp.» Dowcipny, złośliwy aforyzm. Zbiór aforyzmów. Układać aforyzmy. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
błyskotliwy — błyskotliwywi, błyskotliwywszy 1. «efektowny, olśniewający, dowcipny» Błyskotliwy dowcip. Błyskotliwy człowiek, umysł. 2. rzad. «połyskujący, mieniący się, świecący» Błyskotliwe światła … Słownik języka polskiego
cichy — cisi, cichszy 1. «mało słyszalny, niegłośny, niehałaśliwy» Cichy głos, śpiew, śmiech. Ciche dźwięki, kroki. przen. a) «nie zwracający na siebie uwagi otoczenia, skromny, małomówny, nieśmiały; skłonny do ustępstw, uległy, potulny, łagodny» Ciche,… … Słownik języka polskiego
cięty — cięci imiesł. bierny czas. ciąć (p.) cięty w użyciu przym. 1. «umiejący się odciąć; dowcipny, zjadliwy, ostry» Cięty pisarz, satyryk. Cięty dowcip, artykuł. Cięty język. Cięte pióro. Cięta odpowiedź. 2. pot. «zagniewany, zły na kogoś, na coś» … Słownik języka polskiego
czterowiersz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) «zwrotka o czterech wierszach; utwór poetycki złożony z czterech wierszy» Dowcipny, satyryczny czterowiersz. Zbiór czterowierszy. Pisywać czterowiersze … Słownik języka polskiego
