Dożyć starości.
Dożyć stu lat.
Dożyć jutra.
Dożywać osiemdziesiątki.
Dożywał swoich lat w zaciszu domowym.
O, gdybym kiedy dożył tej pociechy, żeby te księgi zbłądziły pod strzechy. (Mickiewicz)
Słownik języka polskiego . 2013.
dożyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dożywać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dożywać — → dożyć … Słownik języka polskiego
armatni — Mięso armatnie «o żołnierzach wysyłanych na wojnę, niemających szans na przeżycie»: (...) obym nie musiała dożyć chwili, kiedy jakaś grupa opętańczych polityków i wojskowych, za wszelką cenę żądnych władzy, wywoła kolejny krwawy konflikt, a… … Słownik frazeologiczny
tył — 1. pot. Być do tyłu z czymś «nie nadążać z czymś lub ponieść jakąś stratę»: Z „konsumpcją” kulturalną jesteśmy kilkadziesiąt lat do tyłu. Statystyczny Polak kupuje tylko jedną książkę rocznie, chodzi do kina raz na półtora roku, do teatru raz na… … Słownik frazeologiczny
do- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczające osiągnięcie (osiąganie) wyniku (celu), doprowadzenie jakiejś czynności do końca, np. doczytać, dodzierać,… … Słownik języka polskiego
doczekać — dk I, doczekaćam, doczekaćasz, doczekaćają, doczekaćaj, doczekaćał rzad. doczekiwać ndk VIIIb, doczekaćkuję, doczekaćkujesz, doczekaćkuj, doczekaćiwał 1. «czekając dotrwać do pewnego spodziewanego momentu, kresu» Doczekać przerwy w obradach,… … Słownik języka polskiego
dożycie — n I 1. rzecz. od dożyć. 2. → dożywalność … Słownik języka polskiego
sędziwy — sędziwywi «poważny wiekiem, podeszły w latach, bardzo stary» Sędziwy człowiek. Sędziwa twarz. Dożyć sędziwego wieku. przen. Sędziwe drzewa … Słownik języka polskiego
siedemdziesiątka — ż III, CMs. siedemdziesiątkatce; lm D. siedemdziesiątkatek 1. «siedemdziesiąt jedności; liczba 70» 2. pot. «o wieku: siedemdziesiąt lat» Dożyć siedemdziesiątki. ◊ Komuś stuknęła siedemdziesiątka «ktoś skończył siedemdziesiąt lat» 3. pot.… … Słownik języka polskiego
starość — ż V, DCMs. starośćści, blm 1. «okres życia następujący po wieku dojrzałym; okres, kiedy jest się starym; stare lata, sędziwy wiek» Cicha, pogodna, spokojna starość. Niedołężna, podeszła, późna, samotna, smutna, zgrzybiała starość. Choroby… … Słownik języka polskiego
