- do-
- 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego»a) «oznaczające osiągnięcie (osiąganie) wyniku (celu), doprowadzenie jakiejś czynności do końca, np. doczytać, dodzierać, dodzwonić się, dogotować, dopić»b) «oznaczające wykonanie czynności dodatkowej, uzupełniającej całość, miarę, ilość itp. czego, np. dobudować, dodawać, dokupić, dolać, dosypać»c) «oznaczające osiągnięcie kresu przestrzennego lub czasowego, np. dobiec, doczekać, dopłynąć, dosiedzieć, dożyć»d) «oznaczające przystosowanie, uczynienie odpowiednim do czego, np. dobrać, dopasować, dorobić, dostroić»e) «oznaczające osiągnięcie, spowodowanie skutku rozumianego ujemnie, ironicznie (tylko w połączeniu z czasownikami z się), np. doigrać się»2. «część składowa przymiotników, przysłówków i rzeczowników mających za podstawę słowotwórczą połączenie przyimka do z rzeczownikiem w dopełniaczu, np. docelowy, domięśniowy, dosłowny, dożywocie»
Słownik języka polskiego . 2013.