drapieżca

drapieżca
m odm. jak ż II, DCMs. \drapieżcacy; lm M. \drapieżcacy, DB. \drapieżcaców
1. przestarz.drapieżnik
2. przestarz. «rabuś, grabieżca, łupieżca, napastnik»

Kraj uległ przemocy drapieżcy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • drapieżczy — przym. od drapieżca w zn. 2 Drapieżcze skłonności. Drapieżcze metody postępowania …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”