Dostała na imieniny kilka drobnostek.
Przejmować się drobnostkami.
Kłócili się o byle drobnostkę.
Ach, to drobnostka, proszę się nie martwić.
Słownik języka polskiego . 2013.
drobnostka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. drobnostkatce; lm D. drobnostkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mała rzecz, niewielki, niewiele wart przedmiot; drobiazg : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzymać w dłoni jakąś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie ma za co — {{/stl 13}}{{stl 7}} zwrot grzecznościowy używany w odpowiedzi na podziękowanie, przeproszenie, bagatelizujący znaczenie własnej przysługi lub doznanej od kogoś szkody; drobnostka, drobiazg, nic ważnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}– Dziękuję za pomoc!… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piwo — pot. Małe piwo «coś łatwego, prostego do załatwienia; drobnostka»: (...) w domu od pięciu dni mnie nie widzieli, małe piwo, świat się od tego nie zawali. W. Horwath, Seans. Iść, pójść do Abrahama na piwo zob. Abraham. Nawarzyć (sobie, komuś) piwa … Słownik frazeologiczny
wielki — 1. Krzyczeć, wołać, mówić itp. wielkim głosem a) «krzyczeć, mówić bardzo głośno»: – Niech żyje król! – wołał wielkim głosem Bradley. – Hej, napełnijcie puchary! W. Żukrowski, Tablice. b) «usilnie domagać się czegoś, ostrzegać przed czymś»: Po… … Słownik frazeologiczny
bagatela — ż I, DCMs. bagatelali; lm D. bagatelali 1. «rzecz bez znaczenia; drobiazg, drobnostka, błahostka (częściej z przeczeniem)» To nie bagatela taki wydatek. Dla mnie to bagatela. Poszło im o bagatelę. 2. ndm «wyraz często o zabarwieniu ironicznym,… … Słownik języka polskiego
błahostka — ż III, CMs. błahostkatce; lm D. błahostkatek «rzecz błaha, mało ważna, bez znaczenia; drobnostka» Dziecinne błahostki. Pogniewać się o błahostkę. Kupić błahostkę. Nie martwić się błahostkami … Słownik języka polskiego
byle — «spójnik» a) «przyłączający zdania lub ich części, oznaczające cel lub skutek, ku któremu zmierza czynność zdania nadrzędnego; wzmocnione aby, aby tylko; także: oznaczające warunek, zwykle pożądany» Bylem mógł, przyjadę. Poradzę sobie, bylebym… … Słownik języka polskiego
detal — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «szczegół wchodzący w skład czegoś, dotyczący jakiejś rzeczy, sprawy; drobiazg, drobnostka» Opowiedzieć co z detalami. Mówić ogólnikowo, nie wchodząc w detale. 2. bud. archit. «drobny element budowlany lub… … Słownik języka polskiego
drobny — drobnyni, drobnyniejszy 1. «mały, niewielki» a) «pod względem objętości, rozmiarów» Drobne muszki, komary, owady, rybki. Drobna zwierzyna. Drobny druk. Drobne pismo. Talerz rozbił się w drobne kawałki. Chodzić drobnymi kroczkami. ∆ Drobny inwenta … Słownik języka polskiego
faramuszka — ż III, CMs. faramuszkaszce; lm D. faramuszkaszek pot. «coś błahego, drobnostka, bagatelka» Kobiece, śmieszne faramuszki … Słownik języka polskiego
