- drumla
- ż I, DCMs. \drumlali; lm D. \drumlalimuz. «prymitywny instrument muzyczny metalowy w kształcie podkowy z elastyczną sprężynką pośrodku, z którego dźwięki wydobywa się przez przyłożenie instrumentu do ust, wciągnięcie powietrza i jednoczesne poruszenie palcem sprężynki; pochodzi z płd.-wsch. Azji, w Europie znany od XIV-XV w.»‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.