- drut
- m IV, D. -u, Ms. drucie; lm M. -y1. «giętki, cienki pręt metalowy o znacznej długości i małym przekroju poprzecznym, najczęściej okrągłym, otrzymywany głównie przez walcowanie lub wyciąganie sztab różnych metali»
Drut aluminiowy, metalowy, miedziany, stalowy, wolframowy.
Drut nawojowy.
Zwój drutu.
∆ Drut kolczasty «drut ze specjalnymi kolcami używany do budowy ogrodzeń, przeszkód, zasieków»∆ pot. Drut elektryczny «drut będący przewodem prądu elektrycznego»◊ Prosty jak drut «bardzo, całkowicie prosty»◊ Pogoda jak drut «piękna pogoda»◊ Pójść, powędrować, dostać się za druty «być skazanym, dostać się do obozu karnego, zostać pozbawionym wolności»2. częściej w lm «przewody telefoniczne, telegraficzne; telefon, telegraf»∆ Drut telefoniczny, telegraficzny «drut będący przewodem telefonicznym, telegraficznym»3. D. -u a. -azwykle w lm «cienkie pręty z metalu, masy plastycznej, drewna itp. do robót dzianych»Robić na drutach.
Robić coś (np. sweter, pończochy, rękawiczki) na drutach.
Oczko spadło z drutu.
‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.