- dwakroć
- przestarz. «dwa razy, dwukrotnie»
Dwakroć krzyknął, dwakroć odpowiedziało mu echo.
Dwakroć sto tysięcy.
Słownik języka polskiego . 2013.
dwakroć
Look at other dictionaries:
dwakroć — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} dwukrotnie, dwa razy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwakroć zawołał. Dwakroć wystrzelił z karabinu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
-kroć — {{/stl 13}}{{stl 7}} druga część wyrazów złożonych (pisana łącznie z liczebnikiem lub zaimkiem) zastępująca słowo: raz, razy; np. dwakroć = dwa razy, ilekroć = ile razy, np.: {{/stl 7}}{{stl 8}}Dostał dwakroć tyle. Ilekroć go spotykał, odczuwał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
крата — напр., в первую крату и т. п., сколько крат, три краты, многократный, первонач. *кратъ. Заимств. из цслав.; ср. ст. слав. кратъ в три краты, съто кратъ, сербохорв., двакра̑т, трикра̑т, за први крат в первый раз , словен. kràt, род. п. kratа раз … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
дважды — Заимств. из ст. сл. яз. Сращение словосочетания два шьды «два шага» (ш перед д после падения редуцированных > ж). Такое же развитие значения наблюдается в польск. dwakroć «дважды» (dwa «два», krok «шаг») и др. См. два, шедший, ход … Этимологический словарь русского языка
-kroć — książk. «druga część wyrazów złożonych, pisana łącznie z liczebnikiem lub zaimkiem, tworzy wyrazy oznaczające liczbę powtórzeń czegoś; (ileś) razy, np. dwakroć, trzykroć, ilekroć, wielokroć» … Słownik języka polskiego
podwójnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób podwójny, złożony z dwu jednakowych lub jednorodnych elementów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podwójnie widzieć. Podwójnie złożony papier. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
