- dwójkowicz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -ówpot. «uczeń mający dwójki, otrzymujący oceny mierne; dawniej: niedostateczne»
Słownik języka polskiego . 2013.
dwójkowicz
Look at other dictionaries:
dwójkowicz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uczeń otrzymujący zwykle dwójki; uczeń dwójkowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}W klasie jest dwóch dwójkowiczów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
