- dwugłowy
- «mający dwie głowy»
Orzeł dwugłowy.
∆ anat. Mięsień dwugłowy «mięsień o brzuścu rozdzielającym się na jednym z końców na dwie części»
Słownik języka polskiego . 2013.
dwugłowy
Look at other dictionaries:
dwugłowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} o dwu głowach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwugłowe cielę. Orzeł dwugłowy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
biceps — m IV, D. a, Ms. bicepssie; lm M. y pot. «mięsień dwugłowy ramienia u człowieka, tworzący przy skurczu wyraźne uwypuklenie na przedniej stronie ramienia» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
mięsień — m I, D. mięśnia; lm M. mięśnie, D. mięśni «narząd ruchu u człowieka i zwierząt, zbudowany z tkanki mięśniowej, mający zdolność kurczenia się; może mieć różne kształty i może spełniać czynności o różnym charakterze; muskuł» Mięśnie długie, krótkie … Słownik języka polskiego
orzeł — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, D. orła, Mc. orle {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duży ptak drapieżny o masywnej budowie ciała, silnym, zakrzywionym dziobie, mocnych opierzonych nogach z ostrymi szponami i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
