- dymnica
- ż II, DCMs. \dymnicacy; lm D. \dymnicaic1. bot. «Fumaria, roślina jednoroczna z rodziny makowatych, o barwie sinozielonej i drobnych kwiatach z krótką ostrogą; rośnie w obszarze śródziemnomorskim; w Polsce występuje dymnica pospolita zwana polną rutką; ma zastosowanie w lecznictwie»2. techn. «część kotła parowozowego, przez którą spaliny uchodzą do komina»
Słownik języka polskiego . 2013.