absztyfikant

absztyfikant
m IV, DB. -a, Ms. \absztyfikantncie; lm M. \absztyfikantnci, DB. -ów
żart. «konkurent, wielbiciel»

Panna miała kilku absztyfikantów.

‹?›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • absztyfikant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. absztyfikantncie; lm M. absztyfikantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} żartobliwie lub złośliwie o wielbicielu, konkurencie, starającym się o czyjąś rękę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie mogła uwolnić się od dwóch absztyfikantów …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”