- absztyfikant
- m IV, DB. -a, Ms. \absztyfikantncie; lm M. \absztyfikantnci, DB. -ówżart. «konkurent, wielbiciel»
Panna miała kilku absztyfikantów.
‹?›
Słownik języka polskiego . 2013.
Panna miała kilku absztyfikantów.
Słownik języka polskiego . 2013.
absztyfikant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. absztyfikantncie; lm M. absztyfikantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} żartobliwie lub złośliwie o wielbicielu, konkurencie, starającym się o czyjąś rękę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie mogła uwolnić się od dwóch absztyfikantów … Langenscheidt Polski wyjaśnień