dziennikarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto ukończył studia dziennikarskie; osoba, która z racji wykonywanego zawodu pisuje artykuły do prasy bądź współpracuje z redakcją radiową lub telewizyjną albo w niej zasiada … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pismak — Dziennikarz, zwłaszcza niezdarny lub nieuczciwy Eng. A journalist or commentator, especially clumsy or dishonest … Słownik Polskiego slangu
Notable persons from Suwałki — Edward Szczepanik, Prime Minister of The Government of the Polish Republic in Exile … Wikipedia
przebicie — Mieć (małą, dużą, mniejszą, większą itp.) siłę przebicia; mieć (małe, duże, większe, mniejsze itp.) przebicie «być (mniej, bardziej) operatywnym, przedsiębiorczym, rzutkim, energicznym, mieć (mniejszą, większą) umiejętność skutecznego załatwiania … Słownik frazeologiczny
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
zadość — 1. Czemuś stało się, stanie się zadość «o sytuacji, w której coś stało się, stanie się faktem, zgodnie z jakimiś oczekiwaniami»: Przepisom stanie się zadość, jeśli wypłata nastąpi do 6 października (...) Polityka 27/2000. (...) uczynię wszystko,… … Słownik frazeologiczny
depeszowiec — m II, DB. depeszowiecwca; lm M. depeszowiecwcy, DB. depeszowiecwców środ. «dziennikarz redagujący najnowsze wiadomości otrzymywane drogą telegraficzną lub radiową» … Słownik języka polskiego
dziennikarka — ż III, CMs. dziennikarkarce 1. lm D. dziennikarkarek «kobieta zajmująca się dziennikarstwem; kobieta dziennikarz» Dziennikarka napisała interesujący reportaż o życiu uchodźców. 2. blm pot. «zajęcie, zawód dziennikarza» Parać się, zajmować się… … Słownik języka polskiego
gazeciarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «chłopiec, mężczyzna sprzedający gazety na ulicy, roznoszący gazety» 2. przestarz. «redaktor gazety, dziennikarz, publicysta, reporter» … Słownik języka polskiego
kronikarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «autor kroniki» Zapiski średniowiecznych kronikarzy. 2. «dziennikarz prowadzący w czasopiśmie dział omawiający wypadki bieżące» … Słownik języka polskiego