kronikarz

kronikarz
m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)
1. «autor kroniki»

Zapiski średniowiecznych kronikarzy.

2. «dziennikarz prowadzący w czasopiśmie dział omawiający wypadki bieżące»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • kronikarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} autor kroniki (w zn. 1.) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Średniowieczni kronikarze. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Niekłań Wielki —   Village   …   Wikipedia

  • annalista — m odm. jak ż IV, CMs. annalistaiście; lm M. annalistaiści, DB. annalistatów «autor annałów, kronikarz» Średniowieczni annaliści …   Słownik języka polskiego

  • anonimowy — anonimowywi «nie ujawniający swego nazwiska, nieznany z nazwiska; taki, którego autor lub sprawca jest nieznany, nie podpisany nazwiskiem; bezimienny» Anonimowy kronikarz, poeta. Anonimowy utwór. Anonimowy list …   Słownik języka polskiego

  • chronograf — m IV, D. u, Ms. chronograffie; lm M. y 1. «przyrząd samopiszący do rejestrowania w sposób ciągły przebiegu zjawisk lub procesów w czasie, używany w astronomii, fizyce, meteorologii i in.» 2. hist. «antyczny lub średniowieczny zabytek… …   Słownik języka polskiego

  • dziejopis — m IV, Ms. dziejopisisie 1. DB. a; lm M. owie, DB. ów książk. «historyk, historiograf, kronikarz» 2. D. u; lm MB. y daw. «dzieło historyczne, kronika» …   Słownik języka polskiego

  • dziejopisarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) przestarz. «historyk, kronikarz, historiograf» …   Słownik języka polskiego

  • kronikarka — ż III, CMs. kronikarkarce; lm D. kronikarkarek «kobieta kronikarz» …   Słownik języka polskiego

  • latopis — m IV, Ms. latopissie; lm D. ów 1. DB. a; lm M. owie, B.=D. hist. «średniowieczny kronikarz, dziejopis, szczególnie na Rusi» 2. D. u, B.=M.; lm M. y, B.=M. hist. «kronika dawnej Rusi i Litwy; podstawowe źródło pisane do dziejów Rusi (do XV w.)»… …   Słownik języka polskiego

  • anonimowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, anonimowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: nieujawniający swojego nazwiska; nieznany z nazwiska : {{/stl 7}}{{stl 10}}Anonimowy pisarz, kronikarz, malarz. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”