dziewiczy

1. «właściwy dziewicy; panieński»

Dziewiczy wstyd, rumieniec.

∆ Dziewiczy wieczór «zebranie towarzyskie urządzane przez narzeczoną dla znajomych dziewcząt w wigilię ślubu»

∆ biol. zool. Błona dziewicza «fałd błony śluzowej osłaniający ujście pochwy u kobiet będących w stanie dziewictwa oraz u samic niektórych ssaków»

◊ Dziewiczy rejs statku «pierwszy rejs, inaugurujący eksploatację statku»

2. «będący w stanie dziewictwa; niewinny»

przen.

a) «nie zabrudzony; czysty, świeży»

Dziewicza biel śniegu.

b) «nie tknięty ręką ludzką, nie uprawiany, pierwotny, dziki»

Dziewicza puszcza.

Dziewiczy krajobraz.