dziki

dzicy, dzikszy

1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym»

a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany»

Dziki mustang.

Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie.

b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany»

Dzikie wino, dzika mimoza, dziki bez.

Krzak dzikiej róży.

∆ Dzikie drożdże → drożdże

c) «o terenach, obszarach: nie tknięty ręką ludzką, pierwotny; taki, do którego człowiek nie dotarł, niedostępny, nie zbadany, nie uczęszczany»

Dzika puszcza, ścieżka, okolica.

d) «o ludziach: nie cywilizowany»

Dzikie ludy, plemiona.

2. «srogi, okrutny, rozjuszony, gwałtowny, niepohamowany, nieopanowany»

Dziki charakter.

Dzika natura.

Brody ich długie, kręcone wąsiska, wzrok dziki, suknia plugawa. (Mickiewicz)

3. «okropny, straszny, przerażający, niesamowity»

Dzika rozpacz, trwoga.

Dzikie krzyki, hałasy.

Dziki wrzask.

4. «nie wyrobiony towarzysko, nieokrzesany; nieufny, nieśmiały, nietowarzyski»

Był dziki, stronił od ludzi.

5. «dziwaczny, dziwny, osobliwy, niezwykły»

Dzikie przepisy, reguły, zasady.

Dzikie pomysły.

Dzikie kolory.

6. «nie zorganizowany, niczym nie regulowany, nieplanowy, nielegalny, samowolny»

Dzikie budownictwo.

Dzika produkcja.

Dzikie strajki.

Dzika drużyna.

Dziki oddział.

∆ Dziki lokator «lokator samowolnie zajmujący lokal»

∆ Dzika plaża «plaża nie strzeżona, bezpłatna, bez ratownika i urządzeń gwarantujących bezpieczeństwo i wygodę»

* Dzikie mięso «twarda narośl występująca na trudno gojących się ranach lub wrzodach»

dziki w użyciu rzecz. «człowiek nie cywilizowany, dzikus»