- dziobacz
- m II, DB. -a; lm M. -e, D. -yzool. dziobacze «Ziphiidae, rodzina z podrzędu waleni uzębionych, obejmująca pięć rodzajów; zamieszkują oceany i niektóre morza, pysk wyglądem przypomina dziób»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.