dziobacz

dziobacz
m II, DB. -a; lm M. -e, D. -y
zool. dziobacze «Ziphiidae, rodzina z podrzędu waleni uzębionych, obejmująca pięć rodzajów; zamieszkują oceany i niektóre morza, pysk wyglądem przypomina dziób»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”